Öğrenme, büyüme ve vücutta değişik etkilerle oluşan geçici değişmelere atfedilmeyecek, yaşantı ürünü olarak meydana gelen davranışta ya da potansiyel davranıştaki nispeten kalıcı izli değişmedir. Öğrenmenin hangi koşullar altında oluşacağını ya da oluşmayacağını, öğrenme kuramları betimlemekte ve açıklamaktadır.
Öğrenmeyi kolaylaştıracak ya da sağlayacak kuralları belirlemeye dönük olan öğretme kuramları gelişmek durumundadır. Öğrenmede olduğu gibi öğretmede de çok sayıda değişken etkilidir. Bu nedenle farklı öğretme durumları için farklı öğretme kuramları geliştirilmelidir. Ancak öğretme kuramlarının yeterince geliştirilmediği durumlarda kuram geliştirmenin bir basamağını oluşturan öğretme modelleri kullanılmalıdır.
Öğretme modelleri, öğrenmeyi en etkili ve verimli olarak sağlayabilmek için öğrenme düzeyini etkileyen önemli değişkenleri ve bunlar arasındaki ilişkileri açıklamaktadır. Öğretme modelleri incelendiğinde, modellerin ana değişkenlerinin birbirine benzer nitelikte olduğu görülmektedir. Bu temel değişkenler;
i. öğrencinin öğrenme birimine giriş nitelikleri
ii. öğrenme-öğretme süreci özellikleri
iii. öğrenme ürünleridir.
ii. öğrenme-öğretme süreci özellikleri
iii. öğrenme ürünleridir.
Bu modellerden bazıları bireysel öğretim modelleri, bazıları ise grupla öğretim modelleridir. Bireysel öğretim modelleri arasında; programlı öğretim, bilgisayar destekli öğretim ve bireyselletirilmiş öğretim yer almaktadır. Grupla öğretim modelleri arasında da Carroll’ın okulda öğrenme modeli, Bloom’un tam öğrenme modeli ve Slavin’in etkili öğretim modeli yer almaktadır (Senemoğlu, 2005, s. 430).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder